با بهدست آمدن برخی شواهد جدید، عمق فعالیت انتخاباتی برخی اشخاص و گروههای سیاسی برای مقابله با ارکان مختلف نظام وضوح بیشتری یافت. این جریان پیش از این در دوران دوم خرداد یگانگی مشروعیت حکومت را دنبال میکرد گرچه ماهها قبل از انتخابات بر بازتولید حاکمیت دوگانه جهت فعال شدن نهادهای مدنی تصریح داشت اما به دست آمدن جزوهای از عناصر اصلی اصلاحطلبان تندرو، هدف قرار گرفتن بخشهایی از نظام را از پرده بیرون انداخت که غایت اصلی آن نه انتخابات که ستون فقرات نظام بود. «تامل راهبردی در دموکراسی ایرانی» جزوهای است که در آن به موانع دموکراسی در ایران پرداخته شده و فهرستی در این زمینه مورد بررسی قرارگرفته است. همچنین در این جزوه با تأکید برتغییر بخشهایی از قانون اساسی تصریح شده است: برای رسیدن به اصلاحات اساسی باید در قانون اساسی تغییرات بنیادین ایجاد شده و اصول 110 قانون اساسی مربوط به اختیارات رهبری و نیز برخی اصول 91 تا 99 مرتبط با وظایف و اختیارات شورای نگهبان تغییر کند. همچنین در این جزوه راهکارهای تغییر بخشهای ذکر شده در قانون اساسی مورد اشاره قرار گرفته است. گفتنی است فرد یاد شده نیز طی مطالبی پیش از این تصریح کرده بود، اصلاح قدرت در ایران از معبر اصلاح دین میگذرد.